Już od życia płodowego wpływają na nas różne bodźce, które odbieramy przez swoje zmysły. Uczymy się od rodziców, nauczycieli, otaczającego nas środowiska i z mediów, jaki jest świat. Będąc małymi dziećmi chłoniemy jak gąbka informacje od innych, ponieważ jako dzieci jesteśmy w hipnotycznym transie. Nasze mózgi do około 6 roku życia funkcjonują na najniższych poziomach częstotliwości, obserwując i nagrywając wszystko, co dzieje się w otoczeniu. Uczymy się co nam wolno, czego nam nie wolno, co jest dobre, a co złe. Przechodząc od obserwacji do programowania budujemy własne podstawy przekonań i właśnie te programy z wczesnego dzieciństwa mają największą moc oddziaływania na nas. Później, z czasem tworzymy swój własny magazyn wyobrażeń, ale on już ma mniejszą moc. Podświadomość skrupulatnie zbiera wszystkie informacje na temat tego na czym koncentrujemy swoją uwagę, w co wkładamy największe zaangażowanie emocjonalne, jak postrzegamy siebie i innych – to wszystko tworzy nam nasz obraz siebie i filtr postrzegania rzeczywistości, poprzez który przejawiamy się w życiu. W podświadomości przechowywana jest cała informacja o naszym życiu, a nawet o życiu naszych przodków.

Podświadomość podobna jest do podwodnej części góry lodowej, jest ona dużo większa od świadomości i jednocześnie ukryta przed nami. Świadomym umysłem zarządzamy w około 5%, a 95% są to nasze podświadome schematy. Są w niej nasze fundamentalne zachowania, przekonania i postawy, które są zapisane na synaptycznych ścieżkach podświadomego umysłu i kontrolują naszą chemią ciała, czyli biologią.

Podświadomość nastawiona jest na cele i jeśli nastawimy ją na sukces to uruchomi mechanizm sukcesu, jeśli nastawimy ją na porażkę, to uruchomi ona mechanizm porażki. Cele, które sobie stawiamy są filtrowane przez nasz obraz samych siebie i albo nasz twórczy potencjał robi wszystko byśmy te cele zrealizowali, albo te cele stoją w konflikcie. Jeśli myślimy o sobie, że jesteśmy do niczego, że na nic nie zasługujemy i że „skazani” jesteśmy na niepowodzenia to mamy negatywny, fałszywy obraz siebie i działa ono wtedy jak mechanizm porażki.

Jeśli w naszym życiu coś nie gra i chcemy manifestacji takiego życia jakiego pragniemy to musimy zwrócić uwagę na nasze myślenie, czucie i działanie. Na pewno niełatwo jest opanować nowy sposób myślenia, bo nasz umysł jest przede wszystkim produktem przeszłości. Został ukształtowany i uformowany jako żywy zapis wszystkiego, czego się do tej pory nauczyliśmy, naszych wszystkich indywidualnych doświadczeń, a nawet doświadczeń naszych przodków. Jesteśmy przyzwyczajeni do pewnych stereotypów myślowych i oduczenie się tych nawyków wymaga od nas ogromnej pracy. Jednak nasza świadomość jest czymś co można kontrolować i kierować w pożądaną przez nas stronę. Więc pierwszym naszym krokiem na drodze ku wolności osobistej powinna być praca nad własnymi myślami i przekonaniami.